Beschrijving
GIVE OUT Dick Willebrandts en zijn Orkest (DES-opname, 1943) / OPUS 5 Frans Wouters en zijn Orkest (DES-opname 1943) / RUM GROC The Ramblers (DES-opname, 1944) BUK-SHAG Puka-Paka’s (Van Wouw-opname, 1943) / JERSEY BOUNCE Jan de Vries met begeleiding. (GTB-opname, ca 1946) / BLOKKENDOOS Piet van Dijk en zijn Orkest (Van Wouw-opname, 1943) / MEET THE BAND Ernst van ‘t Hoff en zijn Orkest ((DES-opname, 1943) / MUTINY IN THE PARLOR Kwartet Dim Kesber (GTB-opname, 1947) / I MAY BE WRONG The Skymasters met Annie de Reuver. (Radio-opname, 1946) / RE-BOP CONTINENTAL Quintet Johnny Meijer (Decca, 1947) / BOPPISH TEA Piet van Dijk en zijn Orkest (Eigen opname, 1949) / SPRINGPLANK Vincentino (Radio-opname, 1947) / ON A SLOW BOAT TO CHINA / The Ramblers (Decca, 1949) / SHIRLEY STEPS OUT Mad Monsters (eigen opname, ca 1950) / JUMPIN’ HIGH Ger van Leeuwen en zijn Orkest (Omega, 1952) / ESTAFETTE Jan Mol & his XYZ Trio (Omega, 1952) / LADY BIRD The Ramblers (Radio-opname, 1952) / NATURE BOY Miller Sextet (Sanny Day voc) (Wereldomroep-opname, 1948) / THE THINGS WE DID LAST SUMMER Boyd Bachman and his Orchestra (Metronome, 1953) / DUTCH NAVY BLUES (Frans Poptie) Frans Poptie en zijn Swing Specials (Fontana, 1958) / SONG OF THE VOLGA BOATMEN Klaas van Beeck en zijn KRO-Orkest (radio-opname, 1955) POOR BUTTERFLY Peter Schilperoort Quartet (CID, 1956) STUDIO X BOOGIE The Skymasters ( radio-opname, 1954) / 12th STREET RAG The Ramblers (Radio-opname, 1952)
Totale speelduur : 68:22
Audio Restauratie: Harry Coster
Origineel materiaal: Harry Coster & Skip Voogd
Liner Notes & Research en samenstelling: Skip Voogd
Discografie: Skip Voogd & Henk Zwartenkot
Productie: Ben Kragting jr
Art direction/design: Egbert Luys
PRIJS:
Niet-abonnees: 17,95 (incl verzending)
Abonnees: 14,95
Meet The Bands – Doctor Jazz DJ 013
Een geweldige verzamel-cd van Nederlandse orkesten (variërend van grote tot kleine bezetting) uit de periode 1943-1958 met de nadruk op de jaren veertig. Veel van de opnamen verschijnen hier voor het eerst of zijn min of meer zeldzaam. De complete bezettingen voor zover te achterhalen staan in de zorgvuldig samengestelde en deskundige tekst van Skip Voogd.
Om met de deur in huis te vallen: de cd opent met een van onze beroemdste bands uit de oorlogsperiode. Give Outvan Dick Willebrandts Orkest. Hier excelleren de rietblazers o.a. Cees Verschoor, Tinus en Kees Bruyn, Bep Rowold. Maar ook fel koperwerk. Kortom zoals we het na twee voorgaande cd’s van Dick Willebrandts gewend zijn. Van Frans Wouters kennen we eigenlijk alleen zijn Imperial platen en Opus 5uit 1943 is dus een welkome aanvulling met o.a. Wim van Steenderen (cl) Coen van Nassau (vib) en Frans Poptie (vi). Voor zover mij bekend heeft hij altijd verzwegen en ontkend voor de Duitse zender te hebben gespeeld, maar dit bewijst dus het tegendeel. Rum Groc van Ferry Barendse is een onbekende D.E.S. opname, hoewel De Ramblers deze titel ook voor Decca opnamen (Hilversum 12 mei 1944). Die opname is helaas nooit teruggevonden, maar we weten nu hoe het heeft geklonken.
De titel Buk Shag van hawaii- ensemble Puka-Paka’s, een van onze beste hawaii-swing bands heeft een extra stevig rhyhtm dankzij Peter Schilperoort hier op gitaar. Jersey Bounce, het vocale stuk met Jan de Vries en tenorsaxsolo van Hans van Assenderp, doet mij sterk denken aan de sound van de Swing Papa’s en zou dus toch wel eens van eerdere datum kunnen zijn geweest.De Blokkendoosis een van de mooiere stukken die Ferry Barendse voor Orkest Piet van Dijk schreef. Voornamelijk ensemble werk dat we hier horen met wat klarinet en piano. Piet van Dijk werd wel de Nederlandse Coleman Hawkins genoemd. Hij maakte een proefopname voor Odeon die Herman Emmink nog eens voor de radio draaide en inderdaad, niet helemaal Hawkins maar toch prachtig en helemaal in Hawkins stijl. Waar zou die plaat toch gebleven zijn?
Meet The Band is weer een van die D.E.S.’-opnamen, nu van het Orkest Ernst van ‘t Hoff. Je gelooft je oren eigenlijk niet, wat een swing, wat een drive, en de ene na de andere riff spuit eruit, geweldig. Een groots orkest. Het kwartet Dim Kesber haalt heel erg mooi uit met Munity In The Parlor uit 1947 en klinkt heel wat helderder dan de eerder genoemde Jersey Bounce met Hans van Assenderp-Jan de Vries uit 1946, ook uit de GTB-studio. I May Be Wrong is het volgende stuk en wel van The Skymasters, die getuige deze opname, prima swing konden produceren. Het dateert van het begin van de radio-uitzendingen van The Skymasters. Rebop Continentallaat ons bebop op accordeon-viool horen. Eigenlijk ben ik benieuwd hoevelen (of weinigen) deze super-opname nog kennen. Accordeonist Johnny Meyer als ware hij Charlie Parker! Komen we weer terug bij Piet van Dijk, nu met een modernere combo. Ado Broodboom speelt hier een fraai bopchorus in Boppish Tea.
Dan wat namen, die niet weg te denken zijn in de Nederlandse radiowereld, Frans Poptie-Eddy Christiani. Hier spelen ze een nummer Springplank uit de beginjaren van Vincentino, wat ook de basis was voor het latere ensemble van Eddie Christiani o.l.v. Frans Poptie, dat ons veel sprankelende opnamen hebben nagelaten, soms met oubollige teksten maar altijd swingend. Marcel Thielemans zingt On A Slow Boat To China, het arrangement is van Pierre Wijnnobel.
In de Dutch Jazz & Blues discography wordt Bep Rowold als vervanger van Tonny Helweg genoemd, maar dat is wel wat onzeker. Hoe het zij, De Ramblers hebben er een mooi nummer van gemaakt. Han de Willigen was ook zo’n hawaii-swinger op zijn haw-gitaar/harp heel bekend van De M.A.U.I.-Eilanders, de latere Mad Monsters, die zich meer op soft swing toelegden, waarvan hier een uitstekend voorbeeld: Shirley Steps Out. Plots verscheen in radioland een nieuw orkest, dat pittige bigband jazz speelde. Ger van Leeuwen was de leider en pianist en was uitsluitend ‘radioactief’, zoals Skip Voogd het mooi noemt, geen tournees, maar gelukkig wel platen. Jumpin’ High was de eerste opname die ze maakten en dat was weer eens iets heel anders dan Ramblers of Skymasters. Voor kleinere combo’s kon je ook terecht bij Ger van Leeuwen, zo zijn er opnamen gemaakt voor RCA/CID met Jerry van Rooyen, Kees Bruyn en Babs Pronk (voc), proefexemplaar bekend, maar waar zijn ze gebleven? De ritmegroep van de bigband maakte platen onder de leiding van Jan Mol. Estafette is zo’n prachtig nummer met moderne piano- en gitaarsoli waarbij het belang van de melodie niet uit het oog wordt verloren.
De Ramblers waren een graag geziene gast in Duitsland en het moderne Lady Bird komt van een van hun radio-uitzendingen aldaar. Helaas is niet bekend wie de voor hun doen moderne arrangeur is. Het kan echt niet zonder The Millers. Nature Boy is een iets oudere opname van de Wereldomroep met Sanny Day op haar best met gevoelige zang, Coen van Nassou en Pia Beck excelleren in hun soli. Dan volgt een bijzondere opname, waarover de laatste tijd veel is geschreven. De herontdekking van een Boyd Bachman opname in Denemarken. Bachman speelde met een Nederlands orkest en maakte platen voor Metronome. Toen Theo Uden Masman de opname The Things We Did Last Summer hoorde sprak hij “die trompettist wil ik in mijn orkest” En zo kwam solist Ack van Rooyen bij The Ramblers. Dutch Navy Blues komt van de lp ‘Fiddling Around The World’ en laat nog eens duidelijk horen hoe goed bedeeld we in Nederland waren met kleine(re) swingorkestjes en al helemaal als Frans Poptie het voortouw nam. Klaas van Beeck kwam nog niet in deze opsomming voor, toch was het een belangrijke bandleider/arrangeur voor radio-orkesten in verschillende samenstellingen. Hij pikte de musici uit het grote arsenaal dat de radio-orkesten hem boden op het moment dat hij iemand nodig had. Song Of The Wolga Boatmenassocieer je niet direct met een jazzuitvoering maar hier wordt er kundig mee omgesprongen, mede dankzij de Glenn Miller Story.
Poor Butterfly is weer van een kleine swingcombinatie, het Peter Schilperoort Quartet, met modernist Frans Elsen op piano. Deze combinatie maakte van 1956 tot 1958 maar liefst vijf ep’s weliswaar met verschillend ritme. Dan nog een keer bigband The Skymasters met een compositie van top arrangeur Pierre Wijnobel, die ook graag boogies componeerde.
Studio X Boogie klinkt een beetje Billy May-achtig kompleet met aanzwellende saxen. maar het is puik bigband werk. Voor het afsluitende werk mogen The Ramblers nog een keer optreden. Opnieuw een radio-opname uit Duitsland. 12th Street Ragis een ongewoon nummer voor het orkest.
Het is een buitengewoon mooie doorsnee van de Nederlandse swing- en bigbands geworden en we mogen blij zijn dat er zoveel unieke vondsten tussen zitten. Hiermee zijn vast veel potentiële liefhebbers te winnen voor de nationale jazz. Laten we afspreken, dat er een vervolg komt. Ik weet dat er nog veel interessant materiaal op de plank of ergens in de kast ligt en waar zeker nog veel belangstelling voor is. Toon uw interesse wil ik maar zeggen. (Henk Zwartenkot)
