Doctor Jazz Dag 101, op 11 april 2015, werd bezocht door ongeveer 300 jazzliefhebbers. De bezoekers van de jazzmarkt op de eerste verdieping waren er weer vroeg bij, om de beste aankopen te doen. 
In de middag verplaatsten de meeste bezoekers zich naar de muziekzaal, waar de echte liefhebbers natuurlijk al eerder een mooie zitplaats hadden gevonden. Het muziekprogramma voor deze Doctor Jazz Dag bestond uit vier orkesten, waaronder twee bigbands.
Bij de opening door Tonny van Deijl, werd aandacht besteed aan het overlijden van Robert Veen, een graag en veel geziene muzikant bij Doctor Jazz.
Hierna werd het spits afgebeten door “Spirit of St Louis“, een bigband genoemd naar het vliegtuig, waarmee Charles Lindbergh in 1927 als eerste de Atlantische Oceaan overstak.
Deze band speelde Hot Dance muziek, hoofdzakelijk uit de periode 1922 – 1935. Veel goed collectief spel met af en toe een solo.
Door het gebruik van de originele arrangementen waanden we ons in de sfeer van de jaren ’20 en ’30. Voor het orkest stond Hein Buying, die alles voortreffelijk leidde en aan elkaar praatte. Enkele gespeelde nummers waren: San, Zulu Wail, There Ain’t No Maybe In My Baby’s Eyes, Stardust,Too Busy en Sentimental Gentlemen From Georgia.
Het tweede orkest was de Jay Jay’s Border Jazzmen, welke vernoemd is naar de oprichter Jan Janssen uit de grensplaats Dinxperlo. Deze band was zeven jaar geleden voor het eerst bij ons te gast, wat een opstap vormde naar landelijk succes.
Twee bandleden van The Spirit Of St Louis spelen ook in Jay Jay’s Border Jazzmen, namelijk Peter van den Bremen op klarinet en Willem van de Toorn op drums. De stijl van het orkest is dixieland met wat uitstapjes naar country, latin-jazz en veel close-harmony zang. Die uitstapjes bleven deze keer beperkt vanwege de vele jazzliefhebbers, maar hadden wat mij betreft best meer mogen zijn. Een selectie uit de gespeelde nummers: One Sweet Letter From You, Wabash Blues, When You Wore A Tulip, Sunday Blues en El Abanico, een Spaanse mars die Acker Bilk eind jaren ’50 speelde. Het orkest klinkt prima ingespeeld met goede solo’s waarbij vooral trompettist Petro Wijnen nog even vermeld moet worden. De driestemmig gezongen nummers maakten grote indruk op het enthousiaste publiek. Helaas was het ook voor hen na een uur weer afgelopen en moesten zij plaats maken voor de volgende band.
Terwijl de derde band zich aan het opstellen was, kwam Ben Kragting op het podium. Hij reikte aan Harry Koster een CD uit van de nieuwste Doctor Jazz productie “Nederlandsch Fabrikaat Hot Jazz & Swing 1926-1947″. Harry Koster is onze audio-restaurateur en deze zal op zijn beurt de CD aan Eddy Christiani uitreiken. Op 21 april viert hij zijn 97e verjaardag en dit leek ons een mooie gelegenheid om deze CD, waarop een bijzonder nummer van hem staat, te overhandigen.
Tijd voor het volgende orkest: Joep Peeters en zijn Liberators Swingband. Een 10 persoons bigband (9 man, 1 vrouw). Deze band is opgericht door Joep i.v.m. de viering van 70 jaar bevrijding van Nederland.
Oorspronkelijk zou Robert Veen een belangrijke rol innemen bij deze band, echter het heeft niet meer zo mogen zijn, hij is 31 maart overleden. Joep heeft dit nu op andere wijze opgelost, doch het is niet mogelijk geweest om met de volledige band te repeteren.
Bezetting v.l.n.r. Floriaan, Stefan, Edward, Jeroen, Mattie, Naomi, Joep, Jacques, Wouter en Jurgen.
Het repertoire bestond uit een selectie van de 2000 Hans Hiddink arrangementen, die Joep overgenomen heeft.
Hierbij volgen een paar gespeelde nummers: American Patrol, Airmail Special, Drop Me Off In Harlem, Rhythm Is Our Business, Ring Dem Bells. In tegenstelling tot de eerste band, waren er veel prima solo’s. Het optreden eindigde met de toegift Hey Ba-ba-re-bop, uiteraard gezongen door Joep.
We zijn alweer toe aan de laatste band, de Farmhouse Jazzband. Deze in 1982 na een jaar al opgeheven band is in 2014 door Erwin Schoen nieuw leven ingeblazen. Als basis dient de voormalige ritmesectie van de Stable Roof Jazzband, aangevuld met 2 koperblazers (waaronder Rob van Bergen van The Herringtown Jazzband) en Erwin zelf op rieten.
De Stijl is hoofdzakelijk Brit-Trad. , maar ze gaan swing, gospel en bluesrock ook niet uit de weg. Ze speelden o.a. Isle Of Capri, Swannee River, Creole Love Call, Jambalaya, Didn’t He Ramble en Sail Along Silvery Moon. In Didn’t He Ramble kwamen de liefhebbers van lange drumsolo’s volledig aan hun trekken. Drummer Cees Heegstra keek niet op een minuutje!
Na dit enthousiaste optreden met stevige muziek heeft deze band er ongetwijfeld veel fans bij gekregen en is er een einde aan deze geslaagde dag gekomen.
Alle 86 foto’s van Doctor Jazz Dag 101, gemaakt door Foppe Kooistra, zijn hier te vinden.
